Dwa tygodnie temu obchodziliÅ›my rocznicÄ™ poÅ›wiÄ™cenia naszego koÅ›cioÅ‚a. W dniu dzisiejszym caÅ‚y KoÅ›ciół wspomina rocznicÄ™ poÅ›wiÄ™cenia koÅ›cioÅ‚a biskupa Rzymu i pasterza caÅ‚ej wspólnoty chrzeÅ›cijaÅ„skiej – Bazyliki LateraÅ„skiej.
Historia Bazyliki na Lateranie siÄ™ga 324 r., kiedy to papież Sylwester I konsekrowaÅ‚ jÄ… ku czci Chrystusa Zbawiciela. Drugim, a obecnie pierwszym patronem bazyliki jest Å›w. Jan Chrzciciel, a trzecim patronem jest Å›w. Jan ApostoÅ‚ i Ewangelista. Na frontowej Å›cianie widnieje napis: Omnium Urbis et Orbis Ecclesiarum Mater et Caput – Matka i GÅ‚owa wszystkich koÅ›ciołów miasta i Å›wiata.

 

ÅšwiÄ™ty PaweÅ‚ w drugim czytaniu przedstawia KoÅ›ciół w obrazie ludu Bożego, który jest uprawna rolÄ… i Bożą budowlÄ…. Fundamentem KoÅ›cioÅ‚a jest sam Chrystus Pan. Dlatego apostoÅ‚ ostrzega  budowniczych (pracowników – misjonarzy), aby zwracali uwagÄ™ na to jak budujÄ…. Nie mogÄ… poÅ‚ożyć innego fundamentu, bo inaczej budowla nie bÄ™dzie Bożą. Od obrazu budowli przechodzi Å›w. PaweÅ‚ do metafory Å›wiÄ…tyni. I nadaje jej charakter typowo osobowy. ÅšwiÄ…tyniÄ™ tworzÄ… bowiem ludzie, którzy sÄ… mieszkaniem Ducha ÅšwiÄ™tego. SÄ… oni wÅ‚asnoÅ›ciÄ… Boga, który mieszka w ich sercach. I czÅ‚owiek nie ma prawa burzyć, ani niszczyć swojej Å›wiÄ…tyni – poprzez niemoralne życie i swoje bÅ‚Ä™dy. Ta Å›wiÄ…tynia jest Å›wiÄ™ta i „wy niÄ… jesteÅ›cie”.

 

W Ewangelii widzimy natomiast Chrystusa Pana, który zaprowadza Å‚ad w Å›wiÄ…tyni jerozolimskiej. ÅšwiÄ…tynia jest bowiem miejscem kultu, modlitwy, a nie miejscem handlu i zysku. Przywódcy jednak nie dostrzegajÄ… symbolicznego znaczenia czynu Jezusa i proszÄ… Go o znak. Jezus daje im znak: „Zburzcie tÄ™ Å›wiÄ…tyniÄ™, a ja w trzech dniach wzniosÄ™ jÄ… na nowo”. Judejczycy nie zrozumieli Chrystusa, a On „mówiÅ‚ o Å›wiÄ…tyni swego ciaÅ‚a”. W Jego ciele w peÅ‚ni przebywa Bóg, w skutek czego Jego ciaÅ‚o jest prawdziwÄ… Å›wiÄ…tyniÄ…. ÅšwiÄ…tynia ta zostaÅ‚a zburzona przez ukrzyżowanie i na nowo zmartwychwstanie.

 

„Czyż nie wiecie, że jesteÅ›cie Å›wiÄ…tyniÄ… Boga…?”. Również i w tej Å›wiÄ…tyni – Å›wiÄ…tyni naszego ciaÅ‚a – urzÄ…dza siÄ™ czÄ™sto targowisko. CzÅ‚owiek handluje tu swoim losem, swoim wÅ‚asnym wiecznym szczęściem. CzÄ™sto sprzedaje Boga i swoja wieczność za grosze. Trzeba skoÅ„czyć z handlem w swoim wÅ‚asnym życiu i zacząć budować przepiÄ™knÄ… Å›wiÄ…tyniÄ™ swego serca. Co zatem czynić, aby być zawsze Å›wiÄ…tyniÄ… Boga. Jezus powiedziaÅ‚: „JeÅ›li chcesz wejść do życia, zachowuj przykazania” (Mt 19, 37).  W dzisiejszych czasach bardziej niż kiedykolwiek trzeba poważniej traktować Boże przykazania. Wielu o nich zapomina i rozbija je o ziemiÄ™. A wystarczy trzymać je przed sobÄ…, jak zwierciadÅ‚o, i oglÄ…dać swoje oblicze – oblicze swojej Å›wiÄ…tyni.
 
Åšw. Leon Wielki powiedziaÅ‚: „Ponieważ wszyscy chrzeÅ›cijanie razem, i każdy z nich z osobna stanowiÄ… jednÄ… i tÄ™ samÄ… Å›wiÄ…tyniÄ™ Bożą, musi być ona doskonaÅ‚a zarówno w każdej jednostce, jak i we wszystkich razem”. Wszyscy jesteÅ›my odpowiedzialni za piÄ™kno i Å›wiÄ™tość KoÅ›cioÅ‚a, a każdy z nas musi rozpocząć od siebie, od swojej Å›wiÄ…tyni.

 

Pamiętajmy, że nasze ciało jest świątynią Ducha Świętego. W nas mieszka Bóg przez wiarę, miłość i łaskę. Jesteśmy wyłączną własnością Boga, który nas odkupił przez ofiarę swojego Syna. W świątyni Bóg odbiera kult adoracji. Pragnie ten kult odbierać także i w naszym ciele. Ozdabiajmy nasza świątynię według wymogów prawdy i miłości. Stawajmy się nowym stworzeniem w Chrystusie.