Dzisiejsza liturgia Słowa swym bogactem wprowadza nas w temat bardzo istotny dla każdego z nas. W temat rodziny, małżeństwa, temat, który tak naprawdę dotyczy każdego. W ostatnim czasie możemy obserwować kryzys małżenstwa i rodziny, lecz Jezus w dzisiejszym słowie podkreśla bardzo ważny i istotny wymiar małżeństwa. Małżenstwo  jest darem powołania Boga i wyrażeniem największego pragnienia człowieka, pragnienia bliskości drugiego. Każde  powołanie jest wyrazem służby i ofiarowania swojego życia drugiemu człowieku, wyraża się w opuszczeniu swoich rodziców, swojego domu, aby być z drugą osobą, aby razem stworzyć nową rodzinę.

Opuścić najbliższych to także wymiar ufności Bogu i drugiemu człowieku. Ufność, do której nas zachęca Jezus w dzisiejszej ewangelii pokazując nam postać dziecka to zgodzenie się, że Jezus jest tym który prowadzi nasze życie. To zgoda także na to, że trudne sytuacje mogą być rozwiązane przez Boga. Taka postawa naszego życia wymaga od nas całkowitego oddania się Bogu.

Jezus ukazując nam postawę zaufania i oddania Bogu zaprasza nas do refleksji nad naszą rodziną, małżeństwem. Zaprasza nas, abyśmy zobaczyli nasze relacje z najbliższymi, czy są one oparte na zaufaniu i bliskości. Niech ta niedziela będzie dla naszych rodzin początkiem tej relacji bliskości opartej na ufności Bogu, do której zaprasza nas dzisiaj Jezus, zwracając naszą uwagę na dziecko; Dziecko, które często bezradne idzie do swoich rodziców i ufa im, że razem z nimi pokona daną przeszkodę. Jakże często brakuje nam tej ufności w naszych rodzinach, w naszych relacjach, lecz ufność ta rodzi się bardzo delikatnie i dlatego trzeba ją bardzo pielęgnować. Bardzo łatwo można ja zatracić, zgubić i często w takich sytuacjach nie potrafimy na nowo zaufać Bogu i drugiemu człowiekowi.

Ufnośc budujemy przede wszystkim poprzez szczere i autentyczne bycie z sobą, wtedy odkrywamy w sobie dar bycia z drugą osobą, dar który w sobie jest właśnie tą relacją miłości, o której dziś mówi Jezus.

ks. Rafał Pasternak SDS

Inne homilie na tę niedzielę