Szemranie przeciwko Bogu i wystawianie Go na próby było, nie tylko, słabością narodu izraelskiego. Człowiek współczesny, też nie jest wolny od tego grzechu. Taka postawa rodzi się z powodu słabej wiary i braku zaufania do Boga. Wiara jest dla nas kluczem, który otwiera przed nami dostęp do Chrystusowych obietnic.

Wsłuchując się w niedzielną Ewangelię, będziemy mieli okazję stać się świadkami niezwykle ważnego spotkania, które miało miejsce, przy studni Jakubowej, w okolicy miasteczka Sychar. To spotkanie Jezusa z kobietą samarytańską, o nieznanym imieniu, nie było przypadkowe.

To na nią konkretnie czeka Chrystus. Poznajemy zaledwie kilka faktów z życia tej kobiety, ale wystarczą nam, aby stwierdzić, że jej życie nie było udane. Wyczerpana życiem i zmęczona tym czego doświadczyła jest jak spękana ziemia. Wydawało się jej, że potrzebuje wody, aby odzyskać siły. Jezus uświadamia jej, że potrzebuje zaspokoić zupełnie inne pragnienie, którego nie można ugasić wodą. Chrystus pragnął wiary tej kobiety, aby otworzyć w niej źródło bijące ku życiu wiecznemu.

Chciał aby miała w sobie takie samo pragnienie nieba jak wody z owej studni.

Jezus nie afiszował się i raczej unikał sytuacji, w których mogła ujawnić się prawda, że jest Mesjaszem. Tym bardziej, więc zaskakuje mnie Jego bezpośredniość w rozmowie z Samarytanką, kiedy przyznaje, że to On jest właśnie oczekiwanym Wybawicielem Narodu Wybranego. Kobieta nie ma wątpliwości, że jest to prawda i daje świadectwo o Nim swoim ziomkom.

Wnikając głębiej w treść Biblii, możemy odnaleźć inne ważne zdarzenia związane ze studnią, np. przy studni Izaak spotyka Rebekę i Jakub zakochał się w Racheli, tu rozpoczęły się najpiękniejsze miłości Starego Testamentu. W dzisiejszym fragmencie Ewangelii objawia się nam jeszcze jedna miłość przy studni. Miłość Boga do grzesznika.

ks. Jerzy Cholewiński

Inne homilie na tÄ™ niedzielÄ™