Liturgia Słowa po Uroczystości Zmartwychwstania przypomina nam sposób życia chrześcijan po odejściu Jezusa. Tak jak kiedyś Maryja, pytała Anioła, w jaki sposób ma wypełnić się wola Boga, tak Apostołowie po rozstaniu ze Zbawicielem byli zdezorientowani, wystraszeni. Wydawało im się że zostali sami. Niezwykłe działanie Boże sprawiło jednak, że Zmartwychwstały Pan wlał w nich nadzieję. Ale nie tylko nadzieję. Otrzymali niezwykłą moc, dzięki której pewni zbawienia, które się dokonało, zaczęli głosić Dobrą Nowinę. Co więcej, ich silna wiara i Boża moc sprawiały, że byli w stanie dokonywać rzeczy nadzwyczajnych. Dzięki ich świadectwu i znakom, które czynili, coraz to większe tłumy przyjmowały Chrzest Św. i stawały się coraz liczniejszym Kościołem.

 

Dzisiejszy fragment z Dziejów Apostolskich przekonuje nas jak wielka jest rola Ducha Św. Apostołowie Piotr i Jan przybywają do Samarii odrodzonej przyjęciem wiary, by prosić Boga o umocnienie jej Duchem Św. Owo apostolskie działanie wzięło się z ich osobistego doświadczenia i obietnicy Jezusa, ze nie pozostawi ich samych, ale pośle im Ducha Pocieszyciela, tego Ducha, który ich wszystkiego nauczy. Działanie Ducha Św. stało się w ich życiu faktem. Być może nawet byli zdumieni jak wielkich rzeczy dokonuje przez nich sam Bóg.

 

Można postawić pytanie: Czy współcześnie w XXI wieku wiara Kościoła jest tak słaba, że nie dzieją się rzeczy nadzwyczajne, czy może zagubiła się gdzieś wrażliwość na działanie Ducha Św., którego dary otrzymaliśmy w Sakramencie Bierzmowania? Od czasów apostolskich świat bardzo się zmienił. Ale przecież wciąż docierają do naszych uszu informacje, że pomimo pomijania Bożego prawa w wielu sferach życia społecznego, dzieje się wiele dobra. Z pewnością takim znakiem, eksplozją ludzkiej solidarności stało się odejście od nas Ojca Św. Jana Pawła II. Media, wyciszone jak nigdy dotąd, często pokazywały Papieża przemawiającego w Warszawie podczas Jego pielgrzymki do Ojczyzny: „Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!” Przecież ta wielka modlitwa została wysłuchana przez Boga, a w sercach i umysłach Polaków, w ponad 90% ochrzczonych i bierzmowanych pojawiła się nadzieja i ożywione zostało pragnienie wolności.

 

Budowanie cywilizacji miłości, jak każde budowanie wymaga sporego wysiłku. I nie trudno o błędy w tej sztuce. Warto też pamiętać, ze zło będzie przyzywało na wojnę dobro. To odwieczne Dobro, którym jest Bóg i dobro zamknięte w człowieku, uczynione przez Stwórcę. Św. Piotr podpowiada nam jak rozwijać owo dobro, którym nas Bóg obdarzył: „z łagodnością i bojaźnią Bożą zachowujcie czyste sumienie”. Czyż nie o „ludzi sumienia” dopominał się Jan Paweł II przemawiając do narodów, a także do nas Polaków? Niekiedy ludzie musza pokonać długą drogę pośród swoich grzechów, aby docenić i odczuć skarb Bożego Miłosierdzia. Wtedy spełnia się obietnica Zmartwychwstałego Pana: „W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a Wy we Mnie i Ja w was”. Konsekwencją tej jedności, komunii z Bogiem jest umiłowanie Jego samego i przykazań, które mają na celu ustrzec nas od działania zła i umocnić w dobrym.

 

Wśród siedmiu Darów Ducha Św., które otrzymaliśmy w Sakramencie Bierzmowania są Dar Rozumu i Dar Mądrości. Używanie intelektu, zdobywanie wiedzy poddane mocy Ducha Św. prowadzi do mądrości. Mądrość zaś pozwala bezpiecznie poruszać się w rozmaitych splotach wydarzeń, których stajemy się uczestnikami. Św. Piotr zachęca nas dzisiaj: „Bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w Was jest”. Uzasadnienie jest jedno: miłość do Boga. Miłość, która w jakiś sposób jest zakorzeniona w poznaniu Jego samego i umacniana wciąż Duchem Św. Gwarancją młodości Kościoła, wciąż trwającej wiosny i zadziwiających świat wydarzeń jest otwarcie się na działanie Pana Boga w nas. Uczą nas tego Apostołowie, wśród nich ten najbardziej współczesny, Jan Paweł II.

 

Czy doświadczając tego wszystkiego nie można powiedzieć: „Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga: zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi”. I z pewnością jeszcze dokona...