logo
Pi±tek, 19 kwietnia 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Rok C - 34 niedziela zwykła - Chrystusa Króla

Królestwo miłości
Ks. Rafał Chwałkowski SDS 2007-11-25
2 Sm 5,1-3; Kol 1,12-20; Lk 23,35-43
W te ostatnie dni listopada robi się na świecie trochę bardziej ponuro. Dni są coraz krótsze, częściej pada. Ten klimat przenika także w jakiś sposób do liturgii, która w tych dniach kieruje nasze myśli w kierunku końca świata, także w kierunku końca naszego życia. Dziś obchodzimy uroczystość Chrystusa Króla. Jest to ostatnia niedziela roku kościelnego. Kończy się dzisiaj rok kościelny, czyli kolejny rok życia religijnego. Dzisiejszy dzień nam przypomina, że to Jezus Chrystus jest Panem i Królem całego wszechświata. W przyszłą niedzielę już Adwent, czyli pytanie o nowy etap mojej życiowej bliskości z Bogiem.
 
Niedziela dzisiejsza jest Å›wiÄ™tem Chrystusa – Króla. Wraz ze Å›piewem „Alleluja” witamy Go uroczyÅ›cie. Ale kim tak naprawdÄ™ jest Jezus – Król?
CzytaliÅ›my w dzisiejszej Ewangelii: „JeÅ›li Ty jesteÅ› Królem żydowskim wybaw sam siebie”. Pan Jezus odrzuciÅ‚ na krzyżu pokusÄ™, która obiecywaÅ‚a Mu koniec cierpienia. Gdyby jednak Pan Jesus zstÄ…piÅ‚ z krzyża zostaÅ‚by tylko królem ziemskim. Poza tym, gdyby Jezus zszedÅ‚ z krzyża, nie nawróciÅ‚by Å‚otra, który dostrzegÅ‚ w sponiewieranym Chrystusie majestat tego, który osÄ…dza czÅ‚owieka na wieczność i wyznacza miejsce po Å›mierci. Jezus mówiÅ‚, że jest królem wtedy, kiedy byÅ‚ najmniej podobny do króla. I takim objawia siÄ™ nam dzisiaj Pan Jezus. I znowu – jak niegdyÅ› w Betlejem – moc Boga objawia siÄ™ w Jego pozornej niemocy…
 
Królestwo Chrystusa nie posługuje się przemocą, złością, nienawiścią, na których opierają się często władze ziemskie. Królestwo Chrystusa nie jest ze świata złości, przemocy, nienawiści. Jednak świat nie tylko jest zły. Na pewno królestwo Boże widać w niebie, ale widać je i na ziemi. Jest wszędzie obok nas, tam, gdzie jest miłość, dobroć, przebaczenie. Każdy święty to człowiek, w którym żyje Chrystus Król.
 
W tym świecie Chrystus Król jest w duszach szlachetnych, dobrych, czystych.
Czy Jezus zajmuje w naszym życiu właściwe miejsce? Kim staje się Jezus w naszym życiu? Bliski od dzieciństwa, obecny we wszystkim, co nas otacza. Jaki wpływ na moje życie ma Jego słowo? Czym jest Jego obecność w cierpieniu, sukcesie? Kim jest dla naszych najbliższych?
 
Śpiewamy dziś znamy hymn: "Chrystus wodzem, Chrystus Królem, Chrystus, Chrystus Władcą nam". Odpowiedzmy więc sobie na pytanie: Co dla mnie znaczą te słowa? Co to znaczy, że Jezus ma w naszym życiu królować w każdej sytuacji? Czy to tylko puste słowa, które śpiewamy tak po prostu z przyzwyczajenia, z tradycji?
 
Jeżeli Chrystus jest dla mnie Królem, to znaczy, że on jest dla mnie najważniejszy, że w swoim życiu stawiam Go na pierwszym miejscu. A więc nic na świecie nie jest dla mnie ważniejsze od Boga, od Jezusa. Jeżeli stawiam coś, kogoś lub samego siebie wyżej, niż Boga, to może jestem dobrym i porządnym człowiekiem, może nawet jestem sympatykiem chrześcijaństwa, ale w żadnym wypadku nie mogę nazywać siebie chrześcijaninem.
 
Co to znaczy, że jestem uczniem Chrystusa, że on jest moim Panem? To ważne pytanie. To znaczy, że mam odwagę się do Niego przyznać wszędzie tam, gdzie się znajdę, także wśród ludzi nie wierzących, także wśród tych, którzy śmieją się ze mnie i z mojej wiary. To znaczy, że potrafię znaleźć czas na niedzielną Mszę Świętą, że mam czas na chwilę codziennej modlitwy, bo nie wyobrażam sobie dnia bez rozmowy z Tym, który dla mnie jest najważniejszy.
Królestwo Chrystusa to królestwo miłości, dobroci i pokoju. Tyle w nas Boga ile w nas dobroci.
 
W czasie chrztu Å›wiÄ™tego ksiÄ…dz namaszcza olejem katechumena i modli siÄ™: „AbyÅ› miaÅ‚ udziaÅ‚ z Chrystusem kapÅ‚anem, prorokiem i królem".
Każdy z nas musi łączyć się z Chrystusem-Kapłanem poprzez ofiarowanie siebie Panu Bogu.
Musi być z Jezusem-Prorokiem, a więc razem z Nim głosić, że dobro zwycięża.
 
Na koÅ„cu ludzkich dróg, gdy wszystko znajduje już wypeÅ‚nienie, Bóg stawia pytanie o miÅ‚ość Å›wiadczonÄ… drugiemu czÅ‚owiekowi. Nie o ofiary, o monumentalne Å›wiÄ…tynie – nic z tego. Tylko proste pytanie o miÅ‚ość. Wielkie dary mogli skÅ‚adać wielcy. WspaniaÅ‚e Å›wiÄ…tynie mogli budować tylko możni. MiÅ‚ość mogÄ… dać wszyscy. Natomiast bez miÅ‚oÅ›ci wszystko przed Bogiem jest niczym.
 
KtoÅ› dla wyjaÅ›nienia czym jest miÅ‚ość posÅ‚użyÅ‚ siÄ™ dwoma obrazami: piekÅ‚a i nieba. Jeden przedstawia jak do sali z zastawionym stoÅ‚em wchodzÄ… ludzie, którzy majÄ… bardzo dÅ‚ugie rÄ™ce, tak dÅ‚ugie, że nie potrafiÄ… nimi jeść. SiadajÄ… za stoÅ‚em, rzucajÄ… siÄ™ na jedzenie i za chwilÄ™ stół przedstawia pożaÅ‚owanie godny obraz: zmarnowane, rozrzucone jedzenie a ludzie ubrudzeni. To obraz piekÅ‚a. Na drugim obrazie ten sam stół, przychodzÄ… ludzie o takich samych dÅ‚ugich rÄ™kach, a nie mogÄ…c sami jeść – karmiÄ… jeden drugiego. Obraz nieba. PorzÄ…dek, radość, szczęście. W niebie znajdzie siÄ™ tylko ten, kto wiÄ™cej myÅ›li o innych niż o sobie.
 
Bardzo prosty, ale jakże ważny dla naszego życia jest tekst dzisiejszej Ewangelii: Pan Jezus jest najważniejszy. A więc: Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie!
 
ks. Rafał Chwałkowski SDS