logo
Pi±tek, 29 marca 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Rok C - II niedziela po Bożym Narodzeniu

Słowo stało się Ciałem
Ks. Jacek Wawrzyniak SDS 2010-01-03
Syr 24,1-2.8-12;Ef 1,3-6.15-18;J 1,1-18

Powoli koÅ„czy siÄ™ okres Å›wiÄ…t Bożego Narodzenia. Za nami już Sylwester i Nowy Rok, przed nami jeszcze Å›wiÄ™to Trzech Króli i Å›wiÄ™towanie siÄ™ zakoÅ„czy. Dla niektórych te Å›wiÄ™ta to tylko zwykÅ‚a tradycja: choinka, prezenty, pasterka…  Dla nas, którzy przychodzimy znów do Å›wiÄ…tyni to pochylanie siÄ™ z wiarÄ… nad tÄ… wielkÄ… tajemnicÄ… o której pisze Å›w. Jan: „SÅ‚owo staÅ‚o siÄ™ ciaÅ‚em i zamieszkaÅ‚o wÅ›ród nas” (J 1,14).
Trzeba nam znów zadać sobie pytanie: Kim jest to Słowo? Bo tylko w odpowiedzi na to pytanie jestem w stanie zrozumieć prawdziwy sens tych świąt.

W PiÅ›mie ÅšwiÄ™tym SÅ‚owo oznacza moc stwórczÄ… samego Boga. Oznacza Jego dziaÅ‚anie i życie w Å›wiecie. Już na samym poczÄ…tku Starego Testamentu spotykamy okreÅ›lenie: „I rzekÅ‚ Bóg: (…) i staÅ‚o siÄ™ tak” (Rdz 1,11).  W innym miejscu czytamy: „I rzekÅ‚ Bóg: uczyÅ„my czÅ‚owieka na Nasz obraz, podobnego nam (…) i stworzyÅ‚ Bóg czÅ‚owieka na swój obraz” (Rdz 1,26n). Bóg mocÄ… swojego sÅ‚owa stwarza niebo i ziemiÄ™ i wszystko co niej istnieje.

SÅ‚owo u Boga jest także Jego mowÄ… skierowanÄ… do patriarchów i proroków. Oni mieli te sÅ‚owa gÅ‚osić ludowi, a nastÄ™pnie je spisać: „Pan skierowaÅ‚ do Jeremiasza to sÅ‚owo: weź sobie zwój do pisania i napisz w nim wszystkie sÅ‚owa, jakie powiedziaÅ‚em do Ciebie” (Jr 36,1-2). To sÅ‚owo Boga jest jak, powie Å›w. PaweÅ‚, ostrzejsze niż miecz obosieczny.

Autor listu do Hebrajczyków pisze: „Wielokrotnie na różne sposoby, przemawiaÅ‚ niegdyÅ› Bóg do ojców przez proroków, w tych ostatecznych dniach, przemówiÅ‚ do nas przez Syna” (Hbr 1, 1). Jezus Chrystus SÅ‚owo Wcielone jest pierwszym a zarazem ostatnim SÅ‚owem Bożym, jest tego SÅ‚owa peÅ‚niÄ… i szczytem. Divo Barsotti powie, że „SÅ‚owo to Bóg, który wkracza w Å›wiat”. Jezus Chrystus jako SÅ‚owo byÅ‚ na poczÄ…tku, istniaÅ‚ od wieków, a wszystko zostaÅ‚o w Nim i przez Niego stworzone. DziÅ› liturgia sÅ‚owa koncentruje naszÄ… uwagÄ™ na tym SÅ‚owie, przez które Bóg przemówiÅ‚ w sposób peÅ‚ny i ostateczny.

PatrzÄ…c w tym okresie Bożego Narodzenia na betlejemskÄ… szopkÄ™, a w niej na DzieciÄ™ leżące na sianie pytamy: „Kim Ono jest i co niesie ze sobÄ… Å›wiatu?”. Przede wszystkim to DzieciÄ™ jest samym Å»yciem, i tym życiem nas obdarza. Jest źródÅ‚em życia. „W Nim żyjemy, poruszamy siÄ™ i jesteÅ›my” (Dz 17,27-28).  Åšw. Matka Teresa z Kalkuty powiedziaÅ‚a: „Å»ycie jest najpiÄ™kniejszym darem Boga. Dlatego tak z wielkim bólem patrzymy na to co siÄ™ dzieje w wielu miejscach Å›wiata: życie jest umyÅ›lnie niszczone przez wojnÄ™, przemoc, aborcjÄ™. A przecież zostaliÅ›my stworzeni przez Boga do wyższych rzeczy – by kochać i być kochanymi

To SÅ‚owo to „Å›wiatÅ‚ość prawdziwa, która oÅ›wieca każdego czÅ‚owieka, gdy na Å›wiat przychodzi” (J 1,9). Przed narodzinami Chrystusa na Å›wiecie panowaÅ‚a ciemność grzechu. Ludzie żyli w mrokach pogaÅ„stwa. Chrystus Pan rozÅ›wietla wszelkie ciemnoÅ›ci, Å›wiatÅ‚em wiary, nadziei i miÅ‚oÅ›ci. A czÅ‚owiek potrzebuje tego ÅšwiatÅ‚a, potrzebuje tej MiÅ‚oÅ›ci.

Ojciec ÅšwiÄ™ty Jan PaweÅ‚ II w Ecclesia in Europa pisaÅ‚: „CzÅ‚owiek nie może żyć bez miÅ‚oÅ›ci. CzÅ‚owiek pozostaje dla siebie istotÄ… niezrozumiaÅ‚Ä…, jego życie jest pozbawione sensu, jeÅ›li nie objawi mu siÄ™ MiÅ‚ość, jeÅ›li nie spotka siÄ™ z MiÅ‚oÅ›ciÄ…, jeÅ›li jej nie dotknie i nie uczyni w jakiÅ› sposób swojÄ…, jeÅ›li nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa. (…) Bóg pierwszy nas umiÅ‚owaÅ‚ (por. l J 4,10.19); Jezus do koÅ„ca nas umiÅ‚owaÅ‚ (por. J 13,1)”.

Tragedia Å›wiata polega na tym, że nie przyjÄ…Å‚ tej MiÅ‚oÅ›ci. A SÅ‚owo przyszÅ‚o do swoich, a swoi Go nie przyjÄ™li (por. J 1,11).  Ponadto nie chcieli sÅ‚uchać Jego słów. Także i dzisiaj wielu  ludzi nie chce przyjąć Chrystusa, nie chce Go uznać za swojego Zbawiciela.  Ale pociesza nas Å›w. Jan, że tym „którzy Je przyjÄ™li, daÅ‚o moc, aby siÄ™ stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzÄ… w imiÄ™ Jego” (J 1,12).

Nasze chrzeÅ›cijaÅ„skie życie musi być otwarte dla Chrystusa. Nasze życie musi być przepeÅ‚nione prawdziwÄ… wiarÄ…. Ojciec ÅšwiÄ™ty Benedykt XVI mówiÅ‚ do nas w Warszawie „Wiara nie oznacza jedynie przyjÄ™cia okreÅ›lonego zbioru prawd dotyczÄ…cych tajemnic Boga, czÅ‚owieka, życia i Å›mierci oraz rzeczy przyszÅ‚ych. Wiara polega na gÅ‚Ä™bokiej, osobistej relacji z Chrystusem, relacji opartej na miÅ‚oÅ›ci Tego, który nas pierwszy umiÅ‚owaÅ‚ (por. 1 J 4,11), aż do caÅ‚kowitej ofiary z siebie. (…) co to znaczy miÅ‚ować Chrystusa? To znaczy ufać Mu również w godzinie próby, podążać za Nim także drogÄ… krzyżowÄ…, w nadziei, że niebawem nadejdzie poranek zmartwychwstania. PowierzajÄ…c siÄ™ Chrystusowi, nie tracimy nic, a zyskujemy wszystko. W Jego rÄ™kach nasze życie nabiera prawdziwego sensu. MiÅ‚ość do Chrystusa wyraża siÄ™ w pragnieniu życia zgodnego z myÅ›lami i uczuciami Jego Serca”.

DziÄ™kujmy w czasie tej Eucharystii Bogu Ojcu za dar objawienia siÄ™ Å›wiatu w osobie Swego Syna – SÅ‚owa Przedwiecznego. DziÄ™kujmy za dar życia. DziÄ™kujmy za miÅ‚ość i za wiarÄ™. I módlmy siÄ™, aby ci, którzy nie wierzÄ…, mogli ujrzeć w Chrystusie SÅ‚owo, które na poczÄ…tku byÅ‚o u Boga, aby to SÅ‚owo staÅ‚o siÄ™ ich statecznÄ… przystaniÄ….

Ks. Jacek Wawrzyniak SDS

 

Inne homilie na tÄ™ niedzielÄ™