W jednej z książeczek B, Ferrero można znaleźć opowiadanie pt. „Dwaj ludzie, którzy widzieli Pana Boga.” Otóż w pewnej wiosce mieszkało dwóch ludzi, którzy bardzo się ze sobą kłócili, gdziekolwiek i kiedykolwiek się spotkali to kończyło się to wielką awanturą. Niekończące się awantury zaczęły w końcu przeszkadzać pozostałym mieszkańcom wioski. Wezwano jednego z nich przed radę starszych, która przymusiła go do pójścia na wysoką górę by tam spotkał się z Panem Bogiem. Mimo wielkich oporów w końcu się zgodził i z wielkim wysiłkiem wdrapał się na górę, gdzie rzeczywiście czekał na niego Pan Bóg. Wielkie było jego zdziwienie, gdyż Pan Bóg miał twarz odwiecznego jego wroga, z którym się ciągle kłócił. Jak wyglądała rozmowa z Bogiem tego nikt nie wie, ale kiedy wrócił do wioski stał się innym człowiekiem. Od tej pory już nie zaczynał kłótni i awantur, słychać było jedynie tego drugiego. Rada starszych wezwała, więc tego drugiego i postąpiła z nim tak samo. Historia się powtórzyła, po jego powrocie z góry w wiosce zapanował wreszcie spokój.