logo
Pi±tek, 29 marca 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Rok A - 27 niedziela zwykła

Bóg rozczarowany, ale ciągle hojny
O. Andrzej Prugar OFMConv 2008-10-05
Iz 5,1–7; Flp 4,6–9; Mt 21,33–43
Jeden z najwiÄ™kszych teologów katolickich XX wieku H. Urs von Balthasar powiedziaÅ‚ takie zdanie o KoÅ›ciele współczesnym: „Bóg jest rozczarowany KoÅ›cioÅ‚em, który wciąż Mu siÄ™ wymyka, dziÅ› bardziej niż kiedykolwiek indziej… miast sÅ‚użyć Bogu, chwalÄ…c Go i wielbiÄ…c, KoÅ›ciół bez przerwy goni za cudzymi bogami – Msza jako samozadowolenie wspólnoty parafialnej (na koÅ„cu rozlegajÄ… siÄ™ oklaski, jeÅ›li przedstawienie byÅ‚o udane), modlitwa jako higiena duszy, dogmat jako duchowy archetyp, itp.”. Wspomniany teolog mówi też o prorokach, których Bóg posyÅ‚a KoÅ›cioÅ‚owi, aby przynosiÅ‚ dobre plony: „…jak KoÅ›ciół ich przyjÄ…Å‚? Jak ich nadal przyjmuje? Na ogół źle, czasem wcale nie, niektórzy z nich (miÄ™dzy innymi papieże, biskupi, księża) doznajÄ… martyrologii wewnÄ…trz samego KoÅ›cioÅ‚a… Å›w. Franciszek staje siÄ™ niepoważnym entuzjastÄ… przyrody, Å›w. Ignacy Loyola przebiegÅ‚ym strategiem, itd.”     
OczywiÅ›cie nie dotyczy to wszystkich wspólnot KoÅ›cioÅ‚a i wszystkich uczniów Jezusa, ale generalnie to, co zaobserwowaÅ‚ teolog na zachodzie kilkadziesiÄ…t lat temu, dziÅ› staje siÄ™ coraz bardziej udziaÅ‚em również wiernych w KoÅ›ciele, w naszym kraju. 
 
Przypowieść Jezusa o „pewnym gospodarzu” (por. Mt 21,33-43), który wiele troski, od wieków, wÅ‚ożyÅ‚ w pielÄ™gnowanie winnicy (por. Iz 5,1-7), i który oczekuje planów, dotyczy historycznie najpierw narodu wybranego. SÅ‚udzy Boga (prorocy) posÅ‚ani, aby odebrać plon, Å‚Ä…cznie z najważniejszym WysÅ‚annikiem i Prorokiem – Synem Bożym, zamiast być wysÅ‚uchani, zostali wyrzuceni, wielu – poÅ›ród nich Jezus – zabici! Dlatego sami sÅ‚uchacze Jezusa trafnie (ale chyba zbyt mocno i po ludzku) wypowiadajÄ… diagnozÄ™ zaistniaÅ‚ej sytuacji, iż Bóg „nÄ™dzników marnie wytraci, a winnicÄ™ odda w dzierżawÄ™ innym rolnikom, takim, którzy mu bÄ™dÄ… oddawali plon we wÅ‚aÅ›ciwej porze” (Mt 21,41).
 
Dlaczego jednak ta przypowieść znalazÅ‚a siÄ™ w Ewangelii? Chyba nie dlatego, żebyÅ›my poczuli siÄ™ „lepsi”; KoÅ›ciół jako naród, który od Boga otrzymaÅ‚ winnicÄ™ zabranÄ… narodowi wybranemu, aby wydawaÅ‚ owoc we wÅ‚aÅ›ciwym czasie. Również skarga Boga z KsiÄ™gi proroka Izajasza do tyczy KoÅ›cioÅ‚a: „Czemu, gdy czekaÅ‚em, by winogrona wydaÅ‚a, ona cierpkie daÅ‚a jagody?” (Iz 5,4). Skarga i rozczarowanie Boga co do jakoÅ›ci owoców życia dotyczy również nas – chrzeÅ›cijan i katolików. PomyÅ›l szczerze o owocach, które wydajesz, owocach życia w Duchu Jezusa Chrystusa, który jak odrzucony kamieÅ„ przy budowie wedÅ‚ug naszych planów, staje siÄ™ faktycznie jedynym kamieniem wÄ™gielnym, fundamentem wszelkiego owocowania miÅ‚ego Bogu.
 
Nie ufamy Bogu, szczególnie wtedy jak spada na nas tzw. niezasÅ‚użone zÅ‚o. Szukamy pociech poza Jezusem i wypowiadamy wiele „nierozważnych słów” – jak Hiob (Hb 6,1-3). SÅ‚owo i czyn stajÄ… siÄ™ „cierpkie” jak zepsute winogrona. Czy to jest dobry plon w czasie żniw w winnicy, którÄ… nam daÅ‚ Bóg?
 
Dlatego hojny i miÅ‚osierny Bóg, Pan Winnicy (KoÅ›cioÅ‚a) znów posÅ‚aÅ‚ nam proroka. Åšw. Faustyna Kowalska, którÄ… dziÅ› wspominamy w KoÅ›ciele, przekazujÄ™ nam sÅ‚owo - zmÄ™czonym wpatrywaniem siÄ™ w siebie, adoracjÄ… swojego cierpienia. Jest to GÅ‚os Serca Jezusa: „Å»adna dusza, która siÄ™ do Mnie zbliżyÅ‚a, nie odeszÅ‚a bez pociech. Wszelka nÄ™dza tonie w moim miÅ‚osierdziu… prÄ™dzej niebo i ziemia obróciÅ‚yby siÄ™ w nicość, aniżeli duszÄ™ ufajÄ…cÄ…, nie ogarnęło miÅ‚osierdzie moje” (Dzienniczek Å›w. Faustyny, p. 1777).
 
Niezależnie ile masz lat i grzechów, jak jesteÅ› rozczarowany sobÄ…, drugim czÅ‚owiekiem, KoÅ›cioÅ‚em – przyjdź do Jezusa, który jak odrzucany kamieÅ„ może być i chce być pierwszym kamieniem, który na nowo poÅ‚ożysz, aby budować. Grzesznik jest rozczarowany i zniechÄ™cony! Bóg jest rozczarowany i nieustannie hojny!!! Kto od kogo przyjmie siÅ‚Ä™, moc i nowe życie? Krok po kroku, wpatrujÄ…c siÄ™ i ufajÄ…c Bogu, pozostawisz swoje „ale”, które ciÄ…gle podszeptuje nam zÅ‚y duch. To jest pierwsza i najważniejsza troska. „A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysÅ‚, bÄ™dzie strzegÅ‚ waszych serc i myÅ›li w Chrystusie Jezusie” (Flp 4,7). „BÄ™dzie strzegÅ‚ w Jezusie”, w Jezusie Chrystusie, któremu zaufaÅ‚em, i do którego przylgnÄ…Å‚em – sÅ‚uchajÄ…c proroka. Wszystko po to, aby zgorzknienie i cierpkość nie zatruwaÅ‚a owoców Winnicy Pana. Wszak On – Jezus – przyniósÅ‚ Ojcu najpiÄ™kniejszy plon w winnicy – przez krzyż i zmartwychwstanie.
 
o. Andrzej Prugar OFMConv