Największy dar, jaki człowiek otrzymał od Boga to wolność. Człowiek nie musi się kierować koniecznością swoich potrzeb, ale może kierować się swoim pragnieniem tego, co uważa w danym momencie dla siebie za lepsze, bardziej potrzebne. Człowiek otwarty jest na dalszy rozwój i potrzeby.

W tym wybieraniu i poszukiwaniu lepszego życia potrzebuje przewodników, tych którzy będą w tym gąszczu ludzkich pragnień i potrzeb wskazywali właściwą ścieżkę. Współczesna cywilizacja stwarza nam często wzorce, które powodują coraz większą rywalizacje pomiędzy nami, co często jest przyczyna niezauważenia wokół siebie drugiego człowieka. Często ci współcześni przewodnicy są jak „złodzieje i rozbójnicy” z dzisiejszej ewangelii, czyli Ci, którzy przede wszystkim wykorzystują człowieka do swoich planów, którzy chcą przywłaszczyć sobie każdego z nas.

Jezus proponuje dziś każdemu z nas ścieżkę wyjścia z takiej sytuacji, proponuje drogę naśladowania Chrystusa, drogę, w której każdy z nas może stać się na wzór Jezusa taki jak Bóg, przepełniony Jego Miłością i dzielący się ta Miłością z drugim. Każdy z nas w swoim sercu potrafi rozpoznać ten głos, który prowadzi nas do Boga, często ten głos rodzi w moim sercu pragnienie bycia z Bogiem, rodzi tęsknotę do Boga, co często prowadzi mnie do sakramentu spowiedzi i Eucharystii.

Dzisiejsza Ewangelia zaprasza nas abyśmy korzystali z daru wolności i poszli ścieżką, która proponuje Bóg, który chce nas wyprowadzić poza bramę naszych ograniczeń, przyzwyczajeń, ta brama, o której mówi, jest brama życia i śmierci i Bóg proponuje nam drogę życia, w której karmi nas Swoim Słowem i Ciałem. Usłyszeć Jego głos to pójść za swoim pragnieniem bycia kochanym, to odkryć, że Jego Miłość prowadzi nas na ścieżkach życia.

Odkrywajmy ten głos Dobrego Pasterza i zapraszajmy go do swojego życia, aby prowadził każdego z nas do Boga i drugiego człowieka

ks. Rafał Pastenak SDS 

Inne homilie na tę niedzielę