W naturze człowieka jest zakodowane pragnienie życia. Nieraz jest ono zagłuszane przez ból, cierpienie, nieszczęście, ale wtedy przeradza się w pragnienie życia wiecznego.
Wszystko co dziś, wydaje się nam tak ważne i cenne kiedyś rozbije się o próg śmierci i stanie się tylko garścią wspomnień w umysłach naszych bliskich.
MiaÅ‚ racje ks. Jan Twardowski, kiedy w jednym ze swoich wierszy napisaÅ‚: „Å›pieszmy siÄ™ kochać ludzi, bo tak szybko od nas odchodzÄ…”. Dla Boga życie czÅ‚owieka jest tylko chwilÄ…, która szybko przemija „Bo tysiÄ…c lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzieÅ„, który minÄ…Å‚… jest jak trawa, która roÅ›nie: rankiem zielona i kwitnÄ…ca, wieczorem wiÄ™dnie i usycha”. Dalej autor psalmu 90 pisze: “miarÄ… naszego życia jest lat 70, 80 gdy jesteÅ›my mocni. A wiÄ™kszość to trud i marność, bo szybko mijajÄ…, my zaÅ› odlatujemy”.
Åšw. PaweÅ‚ napisaÅ‚, że, “jak dÅ‚ugo pozostajemy w ciele jesteÅ›my pielgrzymami z daleka od Boga.” /2 Kor 5/, bo przecież ku niemu zmierza nasze życie “Nikt z nas nie żyje dla siebie i nie umiera dla siebie”. /Rz.14/
I choć w naszym sercu pozostaje dziÅ› smutek i żal, to jednak Bóg chce nam żyjÄ…cym przypomnieć, że On także przeszedÅ‚ przez Å›mierć, pokonaÅ‚ jÄ… i zmartwychwstaÅ‚. Chrystus powiedziaÅ‚: "Ja jestem zmartwychwstanie i życie, kto wierzy we Mnie choćby i umarÅ‚ żyć bÄ™dzie." Åšw. PaweÅ‚ w liÅ›cie do Koryntian też nas pociesza że "Nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy bÄ™dziemy odmienieni.”
Śp. Zmarły(a),w swoim życiu, karmiła się Komunią św. Czy możemy się o nią martwić, gdy w Biblii odnajdujemy takie słowa Chrystusa: "Kto spożywa Ciało moje i pije Krew moją ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym."
Każdy z nas ma również świadomość, że będzie kiedyś musiał przejść przez próg śmierci, choćby nie wiem jak bardzo chciał ten dzień od siebie oddalić. Czas tego wydarzenia wybiera Bóg. To On jest Panem czasu. Wierzę i ufam jednak, że jest to zawsze najbardziej odpowiedni i korzystny dla nas moment życia.

 

Pochylmy się z pokorą nad tajemnicą śmierci, bo jest to też dziś dla nas swoista katecheza, nauka. Wiem, że każdy z nas w różny sposób będzie odbierał i przeżywał to wydarzenie, ale niech ono przynagli nas do jeszcze lepszego przeżycia tych chwil, które nam pozostały.
Ta dzisiejsza wspólnota liturgiczna jest wyrazem naszej solidarnoÅ›ci z tymi, którzy pozostajÄ… w bólu i cierpieniu zgodnie ze sÅ‚owami Biblii: "Radujcie siÄ™ z tymi, którzy siÄ™ radujÄ… i smućcie siÄ™ z tymi, którzy siÄ™ smucÄ….”
Prośmy Boga we wspólnej modlitwie, aby śp.zmarła(y) po nieznacznym oczyszczeniu swej duszy dostąpiła w pełni dóbr wielkich( nieba ). Ofiarujmy dziś szczerą i autentyczna modlitwę za śp. Zmarłą(ym), bo i my sami będziemy kiedyś potrzebowali tego modlitewnego wsparcia ze strony innych bliskich nam ludzi. Amen.