logo
Pi±tek, 29 marca 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Rok C - 13 niedziela zwykła

Chrystusowa Wolność
Ks. Tomasz Chudy SDS 2010-06-27
Krl 19,16.19-21; Ga 5,1.13-18; Lk 9,51-62

Rozpoczęły siÄ™ wakacje – upragniony czas dla dzieci i mÅ‚odzieży po caÅ‚orocznym szkolnym wysiÅ‚ku. W tym czasie duszpasterze przypominajÄ… rodzicom, że „od Pana Boga nie ma wakacji” podkreÅ›lajÄ…c, że w życiu duchowym, w chrzeÅ›cijaÅ„skim wzrastaniu potrzebna jest kontynuacja. ZewnÄ™trznym znakiem religijnej ciÄ…gÅ‚oÅ›ci jest systematyczne, także w wolnym czasie, podczas wakacji, systematyczne praktykowanie swojej wiary poprzez modlitwÄ™, sÅ‚uchanie SÅ‚owa Bożego, obecność i uczestnictwo w niedzielnej Mszy ÅšwiÄ™tej w swojej parafii bÄ…dź w miejscu odpoczynku.

Bynajmniej nie tylko o wakacyjne praktyki religijne tu chodzi. Warto się zastanowić, może właśnie lepiej w wakacyjnym czasie, gdy odpada wiele np. szkolnych obowiązków, dlaczego tak ważne jest by nie zaniedbać swojego religijnego rozwoju.
Przyjrzyjmy się pewnej kontynuacji, którą stawia przed nami fragment z Pierwszej Księgi Królewskiej. Eliasz otrzymuje od Boga zadanie, aby namaścił Jehu na króla Izraela oraz Elizeusza, który będzie prorokiem po Eliaszu.

Elizeusz, syn Szafata, był niezwykłym prorokiem. Jego imię oznacza "Bóg jest Zbawieniem", zaś żył i działał w siódmym stuleciu p.n.e. Bóg powierzył Elizeuszowi rolę proroka dziesięcioplemiennego królestwa Izraela. Elizeusz podążył za Eliaszem, z przerwą wyłącznie na pozbycie się tego, co miał w posiadaniu. Elizeusz zostawił wszystko i poszedł za Eliaszem. Opuścił rodzinę, przyjaciół i dotychczasowe życie. Elizeusz został powołany do duchowego przywództwa nad Izraelem i wraz z wyborem, jego odpowiedzią na to zdarzenie jest radykalna zmiana w życiu.

Bóg powoÅ‚uje ludzi do małżeÅ„stwa. Od dnia Å›lubu oni już nie sÄ… tymi samymi ludźmi, stanowiÄ… „jedno ciaÅ‚o”. Ta fizyczna i duchowa komunia miÄ™dzy małżonkami domaga siÄ™ zmiany dotychczasowego życia, by wspólnie tworzyć małżeÅ„skÄ… i rodzinnÄ… przyszÅ‚ość. Nie bez powodu wÅ‚aÅ›nie w takiej chwili otrzymujÄ… bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo swoich rodziców, by potem w czasie sakramentu otrzymać BÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo Boga.

Podobnie jest z powołaniem do kapłaństwa czy życia zakonnego: to decyzja, zmiana i błogosławieństwo.
Wróćmy do kontynuacji. Gdybym teraz postawił kropkę i powiedział, że to koniec, czegoś by zabrakło, tekst nie byłby w miarę pełny, niedokończony. Można zatem zapytać: dlaczego nieraz w życiu osób powołanych do małżeństwa, kapłaństwa, życia zakonnego, pomimo, że dokonał się wybór, nastąpiła zmiana, było błogosławieństwo, zabrakło kontynuacji? Czasem takie życie przerywa śmierć i z woli Bożej jesteśmy pozbawieni możliwości kontynuacji. Czasem jest to jednak jakiś wybór.

Przypatrzmy siÄ™ co nam dziÅ› podpowiada Å›w. PaweÅ‚: „Ku wolnoÅ›ci wyswobodziÅ‚ nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej”. Każdy wybór, jeÅ›li ma być w peÅ‚ni ludzkim wyborem, domaga siÄ™ przestrzeni wolnoÅ›ci. Niemal każdy czÅ‚owiek intuicyjnie wie i odczuwa co to znaczy być wolnym. TÄ™ intuicjÄ™ dookreÅ›la nam dziÅ› SÅ‚owo Boże: „Tylko nie bierzcie tej wolnoÅ›ci jako zachÄ™ty do hoÅ‚dowania ciaÅ‚u, wrÄ™cz przeciwnie, miÅ‚oÅ›ciÄ… ożywieni sÅ‚użcie sobie wzajemnie!” I znów, ludzkie doÅ›wiadczenie w naszych indywidualnych przeżyciach pokazuje, kiedy i jakie czynniki sÄ… w stanie skutecznie zniewolić i zniweczyć najpiÄ™kniejsze plany i życiowe drogi. Åšw. PaweÅ‚ ostrzega wprost: „A jeÅ›li u was jeden drugiego kÄ…sa i pożera, baczcie, byÅ›cie siÄ™ wzajemnie nie zjedli”.

Mechanizm „projekcji” to w psychoanalizie jeden z mechanizmów obronnych Ego, polegajÄ…cy na przypisywaniu innym ludziom wÅ‚asnych negatywnych uczuć, cech lub motywów postÄ™powania, które zostaÅ‚y wyparte do podÅ›wiadomoÅ›ci, ponieważ budziÅ‚y lÄ™k bÄ…dź też z innych wzglÄ™dów nie mogÅ‚y być przez jednostkÄ™ zaakceptowane. WedÅ‚ug zaÅ‚ożeÅ„ psychoanalizy treÅ›ci wyparte ze Å›wiadomoÅ›ci funkcjonujÄ… dalej w podÅ›wiadomych warstwach osobowoÅ›ci: w przypadku projekcji ujawniajÄ… siÄ™ one w postaci nadmiernego uwrażliwienia na dostrzeganie nie akceptowanych u siebie cech w zachowaniu innych osób, prowadzÄ…c do nieadekwatnej interpretacji tych zachowaÅ„.

„Oto, czego uczÄ™: postÄ™pujcie wedÅ‚ug ducha, a nie speÅ‚nicie pożądania ciaÅ‚a. CiaÅ‚o bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciaÅ‚o, i stÄ…d nie ma miÄ™dzy nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie”. To ważne PawÅ‚owe sÅ‚owa, którymi zachÄ™ca nas do tego byÅ›my zadbali o ducha, a w konsekwencji byÅ›my wciąż starali siÄ™ o uwolnienie z zależnoÅ›ci, nawyków, okolicznoÅ›ci, które nas zniewalajÄ…, które uniemożliwiajÄ… adekwatnÄ… interpretacje rzeczywistoÅ›ci, tego co siÄ™ dzieje w nas, w życiu duchowym jak również byÅ›my uważnie przypatrywali siÄ™ tym wartoÅ›ciom, które na co dzieÅ„ wybieramy. To jest wielka sztuka, która sama w sobie przekracza możliwoÅ›ci czÅ‚owieka uwikÅ‚anego w skażenie grzechem.

Przypomnijmy sobie jeszcze raz sÅ‚owa Å›w. PawÅ‚a: „Ku wolnoÅ›ci wyswobodziÅ‚ nas Chrystus”. Nasz ludzki wysiÅ‚ek, jeżeli go podejmujemy, znajduje swoje źródÅ‚o w Zbawicielu.
W dzisiejszej Ewangelii uczy nas kontynuacji i udziela lekcji wolności: idzie swoją drogą, zmierza do Jerozolimy a wobec niegościnności ludzi i gniewu jego uczniów, zabrania im sprowadzenia zła, uwalnia ich od tych złych emocji, a w konsekwencji od złych czynów. I spotyka innych ludzi, którzy deklarują, że chcą iść za nim. Chcą, ale nie potrafią podjąć decyzji, przeszkadzają im inne, zwyczajne okoliczności.

Także i dzisiaj ludzie siÄ™ usprawiedliwiajÄ…, podobnie jak bohaterowie spotkania z Jezusem. On sam jednak odpowiada na te wÄ…tpliwoÅ›ci, pokazuje kierunek, sposób na wolność: "Zostaw umarÅ‚ym grzebanie ich umarÅ‚ych, a ty idź i gÅ‚oÅ› królestwo Boże!". W tych sÅ‚owach sÅ‚ychać echo PawÅ‚owych przemyÅ›leÅ„: „CiaÅ‚o bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciaÅ‚o, i stÄ…d nie ma miÄ™dzy nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie”. Ten konflikt ciaÅ‚a i ducha uzdrawia Jezus. Na krzyżu, dokÄ…d doprowadziÅ‚a Go konsekwencja miÅ‚oÅ›ci do swojego stworzenia, zbawia caÅ‚ego czÅ‚owieka: jego ciaÅ‚o i duszÄ™. Dlatego odtÄ…d jeszcze bardziej możliwe jest razem z Nim uwolnienie siÄ™ od tego, co zagraża wolnoÅ›ci, uwolnienie od grzechu i zÅ‚a.

I jeszcze jedna odpowiedź Jezusa: „Ktokolwiek przykÅ‚ada rÄ™kÄ™ do pÅ‚uga, a wstecz siÄ™ oglÄ…da, nie nadaje siÄ™ do królestwa Bożego”. To bardzo radykalna odpowiedź i wskazówka. Rolnik wie do czego prowadzi „szarpana” i bezÅ‚adna orka i jeżeli jest dobrym rolnikiem, to umie nie tylko dobrze zaorać pole, ale także o nie zadbać by daÅ‚a mu owoce. Pozwólmy Jezusowi przyÅ‚ożyć pÅ‚ug Jego MiÅ‚osierdzia do naszego życia, by Jego MocÄ… i naszym wolnym codziennym potwierdzaniem, że On jest dla nas najważniejszy, nie obracać siÄ™ ze wstydem wstecz.

Także w wakacje Bóg chce nam pokazywać drogi wolności i chce się z nami wybrać wszędzie tam gdzie będziemy przebywać i odpoczywać.

Ks. Tomasz Chudy SDS

  Inne homilie na tÄ™ niedzielÄ™