W dyskusjach na temat rozmaitych zjawisk społecznych, dość często można usłyszeć stwierdzenie, ze świat się szybko zmienia. Pomyśleć wystarczy choćby o sposobach komunikacji, którą umożliwia i ułatwia globalna sieć informatyczna. Doskonale radzące sobie z tym młode pokolenie daleko wyprzedza swoich rodziców.

 

W sobie samych obserwujemy rozliczne zmiany. Przybywa nam lat, siwych wÅ‚osów na gÅ‚owie. WeszliÅ›my w nowy czas roku liturgicznego, kolejny w naszym życiu Wieki Post. Jest to czas inny niż pozostaÅ‚e dni w roku. Przynagla nas bowiem, by pozostawić za sobÄ… wspomnienia karnawaÅ‚u i udać siÄ™ w drogÄ™ tak jak Abram, „jak mu Pan rozkazaÅ‚”.

 

Rozkazów słucha się w wojsku, na poligonie, w czasie bitwy. Dowódca musi mieć pewność, że dzięki nim doprowadzi podwładnych do maksymalnej sprawności, podwładni muszą mieć zaufanie do wydającego rozkazy.

 

Zwykło się mówić, że Wielki Post jest czasem niezwykłej łaski Pana Boga. We wspólnotach parafialnych pojawiają się rekolekcjoniści, by pomóc nam odnowić więź z Bogiem, w świetle rozważań, nauk i kazań na nowo przemyśleć swoje życie, nieco zwolnić jego tempo, dać szansę naszej duszy nie tylko pragnąć dobra i pozostać w sferze pobożnych życzeń, ale zrealizować te postanowienia, które pozwolą choć odrobinę ale faktycznie zmienić nasze życie.

 

Tutaj może zacząć siÄ™ problem. Bo to wyjÅ›cie poza utarte schematy, przyzwyczajenia jak choćby szybko mówione w drodze pacierze. Åšwiadomy zwrot ku Bogu, to nic innego jak wypowiedzenie wojny szatanowi. W dobie nuklearnych zagrożeÅ„ i terroryzmu trudno sÅ‚uchać o wojnie. Ale ta wojna miedzy dobrem a zÅ‚em dzieje siÄ™ naprawdÄ™. Jej najbliższa przestrzeÅ„ to nasze sumienie. Tam wÅ‚aÅ›nie dokonujÄ… siÄ™ nieraz dramatyczne wybory poprzedzone pytaniem: Pójść za gÅ‚osem Boga czy wybrać pokusy szatana? To tak jak na polu walki: bić siÄ™ w imiÄ™ sÅ‚usznej sprawy, czy ratować siÄ™ dezercjÄ…? Åšw. PaweÅ‚ mówi: „Weź udziaÅ‚ w trudach i przeciwnoÅ›ciach znoszonych dla Ewangelii wedÅ‚ug danej mocy Boga...”. Jest to wezwanie do odważnego stawienia czoÅ‚a trudnoÅ›ciom, pokusom i zasadzkom, które przygotowuje nam nieprzyjaciel Boga. Dlatego Wielki Post to czas wielkiej Å‚aski, by w zmaganiu siÄ™ z przeciwnoÅ›ciami jeszcze bardziej mogÅ‚o triumfować Boże MiÅ‚osierdzie, w którym pokÅ‚adamy nadziejÄ™, jak przed chwilÄ… Å›piewaliÅ›my w refrenie psalmu.

 

Wojna jest wygrana, ale bitwa nieskończona. To tylko pozornie paradoks, bo w przestrzeni czasu ciągle przybywają nowe zastępy, nowe pokolenia ludzi, którzy w zmieniających się nieustannie okolicznościach życia muszą wkraczać na odwieczne pole walki.

 

Stado owiec bez pasterza jest bezbronne, żołnierze bez dowódcy, nieskuteczni. To ciekawe, ze właśnie w takim czasie, gdy rozpoczynany nasze wielkopostne zmagania, mamy szansę wybrać się z Jezusem na górę Tabor i usłyszeć z wiarygodnych ust o Jego niezwykłej przemianie. Z jednej strony wojna, a z drugiej sielanka, której poddali się apostołowie. Było im tak dobrze, ze chcieli pozostać na górze przemienienia. Któż by chciał doświadczywszy nieba stamtąd uciekać?

 

Ale przemienienie Jezusa na górze to tylko etap, kolejny stopieÅ„ wtajemniczenia Apostołów w dzieÅ‚o, które zaplanowaÅ‚ Bóg – zbawienie ludzkoÅ›ci. Nie najważniejsze jest tu przeżycie szczęścia, którego Jezus pozwoliÅ‚ im doÅ›wiadczyć. Ważniejszy jest gÅ‚os Ojca: „To jest mój Syn umiÅ‚owany (...) Jego sÅ‚uchajcie”. Wydaje siÄ™ nam czasem, ze wypeÅ‚nia nas szczęście, dziÄ™kujmy za nie Bogu, ale nie zapomnijmy tych najważniejszych słów. One majÄ… w nas zbudować zaufanie do Boskiego Dowódcy, który „jest naszÄ… pomocÄ… i tarczÄ…”. Przemienienie to również zapowiedź zmartwychwstania Jezusa, „który przezwyciężyÅ‚ Å›mierć, a rzuciÅ‚ Å›wiatÅ‚o na życie i na nieÅ›miertelność przez EwangeliÄ™”.

 

GÅ‚upim byÅ‚by ten, kto wiedzÄ…c o wygranej wojnie, uciekÅ‚by z pola bitwy lub przeszedÅ‚ na stronÄ™ przegranego. Pozwólmy dotknąć siÄ™ Jezusowi, który do nas mówi: „WstaÅ„cie, nie lÄ™kajcie siÄ™!”